ԶԼՄ-ները ցանկանում են վերահսկողություն ունենալ հասարակական-քաղաքական բոլոր գործընթացների և այդ գործընթացները իրականացնող և կառավարող անձերի, դրանց առնչվող բոլոր կողմերի վրա: Արդարացիորե՛ն: Քանի որ ԶԼՄ-ները հասարակության աչքն, ականջն ու մնացած բոլոր զգայարաններն են՝ իրար հետ վերցրած: Ավելին, դա ԶԼՄ-ի ոչ թե ցանկությունն է, այլ՝ առաքելությունը, գոյության իմաստը: Հենց այդ գործառույթը նրա վրայից հանվեց, կմնա դատարկ, անբովանդակ կաղապարը:
Այլ խնդիր է, որ այդպես տեղի ունենում է որոշ լրատվամիջոցների հետ: Բայց՝ որոշ: Եվ այդ որոշները այդուհետ գոյատևում են այլ՝ իրենց գործառույթը չկորցրած լրատվամիջոցների հաշվին կամ առնվազն դրանց շարքում: Իսկ եթե այս երևույթը համաճարակ դառնա, կլինի նորից տոտալիտար կոմունիստական լրատվական դաշտ՝ առաջընթացի մասին լրատվությամբ, որը «կընդհատվի» միայն առաջնորդների ելույթների ժամանակ հնչող բուռն ծափահարություններով: Կարդալ ավելին –»