«Ֆեյսբուքյան գրառումների համար աշխատանքից ազատում»՝ ահա այն նախադասությունը, որը գերիշխում էր անցնող շաբաթվա լրահոսում: Այս նախադասությունը հայ լրագրության պատմության մեջ առաջին անգամ հայտնվեց մի քանի շաբաթ առաջ՝ մեկ ուրիշ համանման դեպքի կապակցությամբ: Այդ անգամ լրագրողական համայնքը գրեթե չհայտնեց իր աջակցությունը աշխատանքից ազատված լրագրողին: Պատճառները մի քանիսն էին: Առաջինը գուցե՝ լրագրողական համայնքի վերապահ մոտեցումը տվյալ լրագրողի գործունեությանը: Կարդալ ավելին –»
Աշխարհում տեղի են ունենում բուռն իրադարձություններ, վթարեր, աղետներ, սպանություններ, իսկ հայկական լեռնային գյուղում անդորր է, հնչող ամենաբարձր ձայնը մեղուների խաղաղ բզզոցն է: Սա մոտավոր սկիզբն է «Մենք ենք, մեր սարերը» ֆիլմի, որտեղ աշխարհի քրեական ֆոնին մեր երկրում կատարված ամենամեծ հանցագործությունը համագյուղացու ոչխարները մորթել-ուտելն է:
Սա շատ վաղուց էր: Հիմա հայաստանյան քրեական քրոնիկոնը ոչնչով չի զիջում, իսկ երբեմն էլ գերազանցում է միջազգայինին:
Պայմանական՝ ահա թե ինչ բառ է անհրաժեշտ լինում կիրառել, երբ օրենքը լռում է:
Անցնող շաբաթում ներկայացվեց Երևանի մամուլի ակումբի՝ Հայաստանի հեռարձակվող ԶԼՄ-ներում Երևանի ավագանու 2013թ. մայիսի 5-ի ընտրությունների և հետընտրական գործընթացների լուսաբանման մշտադիտարկումը: Զեկույցում հենց պայմանական բառով են բնորոշվում բոլոր այն դրվագները, որոնք խախտում կոչել հնարավոր չէ միայն այն պատճառով, որ դրանք ձևականորեն՝ օրենսդրորեն կարգավորված չեն: Կարդալ ավելին –»