Եթե անգամ Հայաստանում հեղափոխություն լինի, դա երևի կլինի հեղափոխություն լրատվամիջոցների դեմ: Հաստատ` լրատվամիջոցների և ոչ թե` լրագրության դեմ:
Այն, որ լրագրության կամ ավելի ճիշտ` լուրի, տեղեկության կարիք հասարակությունն ունի մշտապես, կարծես թե կասկած չի հարուցում: Հարցն այն է, թե ինչպիսի՛ լուրի կամ ինչպե՛ս մատուցված լուրի: Մեդիա շուկան, ինչպես ցանկացած այլ շուկա, զարգանում է մրցակցության մեջ: Կարդալ ավելին –»
ԵՄԱ Ամփոփագիրը փաստորեն լավատես էր` ԶԼՄ-ների Նոր տարվա սկիզբը ակնկալելով այս փետրվարին:
Այն իրավիճակը, երբ լրատվամիջոցները փորձում էին հնարավորինս հավասարակշիռ լուսաբանել նախագահական քարոզարշավը, փաստորեն պահանջ և ավանդույթ չդարձավ` նույն կերպ շարունակելու աշխատանքը նաև ընտրություններից հետո:
Երեկ պարզ դարձավ, որ սանտիմետրով և հնարավոր բոլոր գործիքներով չափել պետք է ոչ միայն ՀՀ նախագահի թեկնածուներին տրամադրված եթերի քանակը և որակը: Չափել պետք է նաև լրագրողներիս արդեն ոչ թե մասնագիտական, այլ տարրական մարդկային էթիկան, իսկ դրա իսպառ բացակայության դեպքում հնչեցնել «SOS» կամ՝ «փրկեք մեր մասնագիտությունը»: