Աշխարհում տեղի են ունենում բուռն իրադարձություններ, վթարեր, աղետներ, սպանություններ, իսկ հայկական լեռնային գյուղում անդորր է, հնչող ամենաբարձր ձայնը մեղուների խաղաղ բզզոցն է: Սա մոտավոր սկիզբն է «Մենք ենք, մեր սարերը» ֆիլմի, որտեղ աշխարհի քրեական ֆոնին մեր երկրում կատարված ամենամեծ հանցագործությունը համագյուղացու ոչխարները մորթել-ուտելն է:
Սա շատ վաղուց էր: Հիմա հայաստանյան քրեական քրոնիկոնը ոչնչով չի զիջում, իսկ երբեմն էլ գերազանցում է միջազգայինին:
Պայմանական՝ ահա թե ինչ բառ է անհրաժեշտ լինում կիրառել, երբ օրենքը լռում է:
Անցնող շաբաթում ներկայացվեց Երևանի մամուլի ակումբի՝ Հայաստանի հեռարձակվող ԶԼՄ-ներում Երևանի ավագանու 2013թ. մայիսի 5-ի ընտրությունների և հետընտրական գործընթացների լուսաբանման մշտադիտարկումը: Զեկույցում հենց պայմանական բառով են բնորոշվում բոլոր այն դրվագները, որոնք խախտում կոչել հնարավոր չէ միայն այն պատճառով, որ դրանք ձևականորեն՝ օրենսդրորեն կարգավորված չեն: Կարդալ ավելին –»
ԵՄԱ Ամփոփագրի այս թողարկումը ծրագրավորվում էր որպես հիմնական թեմա ունենալ հայաստանյան լրատվական դաշտի անցնող շաբաթվա այն վրիպումները, որոնք ոմանց կարծիքով վրիպում էին, ոմանց կարծիքով՝ լրագրողի անմիջական պարտականության արդյունք: Այսինքն վրիպումներ՝ պայմանական, հնարավոր, վիճահարույց, համենայն դեպս լրագրողական համայնքի և լրատվության ոչ անտարբեր սպառողների համար՝ ոչ միանշանակ: Այսինքն «վրիպումներ» վրիպումները: Կարդալ ավելին –»