Քանի՜ պաշտոնյա ու հանրային դեմք կդժբախտանար մեր երկրում, եթե լրագրողները վերանային: Առնվազն միամիտ պետք է լինել՝ հավատալու համար, որ լրագրողներին հայհոյողներն իրոք նրանցից ազատվել են ուզում: Լրագրողները այն քիչ մասնագետներից են, որ վերոնշյալներին արտահայտվելու տեղ ու հնարավորություն են տալիս՝ «արտահայտվել» բառի լայն իմաստով:
Լրագրողների հասցեին գռեհիկ և վիրավորական արտահայտություններով, ոչ օրիգինալ մեղադրանքներով հագեցած էր անցնող շաբաթվա յուրաքանչյուր օր: Կարդալ ավելին –»
Որքան էլ տխուր հնչի, բայց հուսահատությունը, որ զանգվածային լրատվամիջոցներին հանրությունը մեծ հաշվով լուրջ չի ընդունում, երբեմն կարող է և ուրախության ու մխիթարության փոխվել:
Այս շաբաթը կարծես թե դա ապացուցելու համար էր: ԶԼՄ-ներում սարքովի ու հորինովի տեղեկատվական օրակարգերին ԵՄԱ Ամփոփագիրն առիթներ ունեցել է անդրադառնալու: Սակայն մի բան է, երբ «գցած կուտը» շեղում է հասարակության ուշադրությունը իրական հիմնախնդիրներից և դրանք իրենց լուծումներով մղում է՛լ ավելի հետին պլան: Այլ բան, երբ բացահայտ տագնապահարույց տեղեկությունը հրապարակվում է այնպես, ասես դա շարքային, միջին վիճակագրական մի լուր է, որը հաջորդ օրն արդեն հանգիստ կարող է անցնել պատմության գիրկը: Կարդալ ավելին –»
«Անջատի՛ր ինձ»:
Վերջին շաբաթվա բուռն իրադարձությունները և դրանց ոչ պակաս բուռն լուսաբանումները մի տեսակ չեն խամրեցնում «Արմենիա» հեռուստաընկերության «դափնիները»՝ իր աշխատակցիների կողմից վարչապետի անունը վրիպակով հեռարձակելու պատմության հետ կապված:
Այս պատմությունը լավագույնս է ցուցադրում հայաստանյան լրատվամիջոցներում կոլեկտիվ պատասխանատվության բացակայությունը և դրա գոյության անհրաժեշտությունը: Կարդալ ավելին –»